Om de grotere wateraanvoer mogelijk te maken wordt het Kanaal van Deurne en de Helenavaart aangepakt. Naast baggerwerkzaamheden vinden bij het kanaal van Deurne ook ophogingen van de kades plaats om voldoende kerende hoogte te houden (waakhoogte) en te voorkomen dat water buiten de oevers kan treden. Dit is nodig omdat het kanaal hogere waterstanden te verduren krijgt.
Stabiliteitsberekeningen veengrond
Een belangrijk aspect in dit project is dat het gebied van de Peelkanalen uit veengrond bestaat. Voor de geotechnische berekeningen van de stabiliteit zijn door onze afdeling Geotechniek analyses gedaan naar de sterkte van de veengrond. Voor de op te hogen delen zijn naast zettingsberekeningen aanvullende analyses uitgevoerd voor de te verwachten veenoxidatie.
Omdat zoveel mogelijk met een gesloten grondbalans wordt gewerkt, worden de kades grotendeels opgehoogd met het aanwezige veen.
Door veenoxidatie treedt volumeverlies aan de kades op. Dit volumeverlies kan oplopen naar zo’n 30% tot 40%. Om het water binnen de kades te houden, is een grotere bruto ophoging nodig.
De rol van Geonius
Op basis van de berekeningen is geadviseerd dat op sommige delen van de kades aanvullende maatregelen nodig zijn voor voldoende stabiliteit. Op delen met relatief forse ophogingen is bijvoorbeeld een wachttijd van zo’n drie maanden geadviseerd totdat de volgende laag veen voor de ophoging wordt aangebracht. Op sommige plekken zijn ook stalen- of hardhouten damwanden geplaatst om stabiliteit van de kades te bevorderen.
De details voor de dikte en diepte van deze damwanden zijn in het advies opgenomen.
Draagkracht voor onderhoudsvoertuigen
In het onderzoek is daarnaast gekeken naar de draagkracht van de bodem voor onderhoudsvoertuigen die de kades moeten kunnen bereiken. Hieruit bleek dat het gebruik van zware voertuigen niet aan te raden is door de broze veengrond.
Conclusie
Doordat uit ons onderzoek blijkt dat de veengrond kwetsbaar is, is door het bouwteam uiteindelijk besloten om de ontwerplevensduur van het project te verkorten. Onder andere door het verschijnsel veenoxidatie bleek het beter de werkzaamheden van het ontwerp meer te spreiden dan alles in één keer uit te voeren voor de lange termijn.
Naar aanleiding van de onderzoeksresultaten en het geotechnisch advies heeft de opdrachtgever uiteindelijk een definitief ontwerp (DO) en een uitvoeringsontwerp (UO) gemaakt.